Με το Ν. 3898/2010 "Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις" εισήχθη στην Ελλάδα ο θεσμός της Διαμεσολάβησης, μία διαρθρωμένη διαδικασία με βασικά χαρακτηριστικά την εμπιστευτικότητα και την ιδιωτική αυτονομία, στην οποία δύο ή περισσότερα μέρη επιχειρούν εκουσίως με καλόπιστη συμπεριφορά και συναλλακτική ευθύτητα κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας να προσφύγουν και να επιλύσουν μια διαφορά τους, εφόσον είναι αστικής ή εμπορικής φύσεως, με τη βοήθεια διαμεσολαβητή.
Με τον Ν.4640/2019 ο θεσμός της Διαμεσολάβησης εναρμονίζεται με την Οδηγία 2008/52/ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21/5/2008 για θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις εθνικού ή διασυνοριακού χαρακτήρα, ενώ θεσμοθετείται και η υποχρεωτικότητά της σε πολλές αστικές και εμπορικές διαφορές.
